|
Post by Ivar on Oct 19, 2023 8:35:20 GMT
t. Une Trakehner, 3-vuotias
Ivarin yksäri
|
|
|
Post by Ivar on Oct 19, 2023 18:58:59 GMT
#1
19.10.-23
Lievästi tuulinen keli riepotteli pyöröpaalin ympärille jäänyttä muovinpalaa ja Une pärski kauempana tarhan nurkassa tilannetta tarkkaille. Olin jo hetken nojaillut talikkoon ja seurannut tammani reaktiota. Toistaiseksi se ei uskaltanut lähetyä paalia, vaan keräili pölhöenergiaa kauempana. Une oli ikään kuin vahinko ostos, ei sillä etteikö se olisi kaunis tamma erittäin upealla suvulla, mutta tarkoitus oli kartoittaa ratsastuskouluun sopivia hevosia. Pari vuotias kilpahevosenalku ei välttämättä ollut se mitä tässä haettiin, mutta eikö jokaisella tallinomistajalla kuulu olla ikioma hevonen? Olin ehkä salaa jo luvannut itselleni, että jätän kilpahommat nuoremmille muuttaessani Norjaan, mutta.. Kyllähän sitä piruvie vielä joskus juostaan esteradalla tuon hevosen kanssa. Une peruutti itsensä Fairin taakse piiloon. Nyt kumpikin tallin junnuista kauhistelivat tilannetta. Siinä vasta varsinainen parivaljakko, Urpo ja Turpo konsanaan..
Työnsin talikon kottikärryihin ja lähdin harppomaan nuorten tarhaan, parempi katsoa kuin katua ja hankkiutua eroon pelottavasta muovista ennen kuin sattuu. Sukelsin aidan ali tarhaan ja tempaisin reisitaskuhousuistani linkkuveitsen. Varmoin ottein viilsin ylimääräiset muovit irti ja ryttäsin ne käteeni. Tammat puhaltelivat kilpaa ja katselivat kädessäni olevaa muovinretaletta epäuskoisina. Hymähdin hieman ja kumarruin aidan alitse jatkamaan hommiani. Menisi vielä muutama vuosi ennen kuin kumpikaan noista kopukoista kiikuttaisi palkintoja kotiin vietäväksi. Ehkä hyvä niin.
|
|